به کجا می رویم؟ یادداشتی از سید در باب مرثیه ی وطن

سلام. در وانفسای شعبده بازی های جدید انتخاباتی و هیاهوی احمدی نژادی شاهد خبری بودیم که فقط میتوان از آن بعنوان یک فاجعه نام برد و دیگر هیچ. جناب آقای اژه ایی در آخرین مصاحبه اخیر خود ضمن اینکه علت دستگیریهای اخیر ارباب کانالهای خبری را امنیتی ذکر فرموده بودند، اضافه کرده اند مطلبی هم در مورد خود جناب وزیر اطلاعات در این رابطه مطرح است. به عبارت دیگر بالاترین مقام امنیتی کشور از طرف یک مقام قضایی ارشد متهم به جرم امنیتی میشود!!!!!!! هرچه بگندد نمکش میزنند، وای که در این مملکت معادن نمک هم گندیده اند. آیا حکومتی که رئیس جمهورش را خائن خوانند و وزیر خارجه اش را وطن فروش دانند و وزیر اطلاعاتش را بقول آقایان مورد دار اعلام کنند ، حسب یک معادله ساده عقلی عدمش به ز وجودش نیست؟؟؟ واقعا، این ره که ما میرویم، به کدام نا کجا آبادی خواهد رسید؟! وقتی وزیر اطلاعات یک کشور در ملاء عام آن هم از طرف یک مقام قضایی بجرم امنیتی متهم میشود .فکر میکنید آیا دیگر برای جاسوسی و ارتباطات با بیگانه قبحی باقی میماند تا از آن مامور امنیتی یا دیپلمات ساده انتظاری داشته باشیم؟ الحمدلله قبح فساد مالی که از بین رفته، وطن فروشی هم از شلغم فروشی آسانتر و رایج تر شده، دیگر چه چیز مانده است. به قول ما ترکها اجاقی نمانده که ما به آن نه....... باشیم .کسی نیست به آقایان بگوید دیگر در این خراب آباد درختی نمانده که بر سرشاخش بنشینید و بن اش را ببرید. در این کویر بی اخلاقی فقط این مانده که فقط گور بکنید که آنهم الحمدالله همه از صدر تا ذیل مشغولند. گورکنانی که خود شکار گورهایی خواهند شد که خود کنده اند. شاید برخی برمن خرده گیرند که سید تند رفتی ولی واقعا در عزای اخلاق مداری در این کشور اگر خون بگرییم جای ملامت نیست. کجایند همیشه کفن پوشان آماده و گریبان چاک کنندگان در شارع و واسلاما گویان و بر سرکوبان که وزیر اطلاعات کشور اتهام امنیتی دارد ولی هنوز راست راست مثل شاخ شمشاد راه میرود وککش هم نمیگزد و آنها هم ساکتند. مسئله ازچند حالت خارج نیست یا آقای اژه ای دروغ میگوید و اتهام وارد میکند و یا بیگانِگان چنان در این جامعه ریشه دوانده اند که هیچ کاری نمیشود کرد. و یا چنان دچار بی اخلاقی و...... شده ایم که حاضریم برای دستمالی قیصریه که سهل است مملکتی را بامردمش به اتش بکشیم.
والسلام، سید

احمدی نژاد و سخنان عجیب او

بسم الرب العجایب
در خبرها امده بود که اقای احمدنژاد در مورد حصر وممنوعیت تصویر چنین اظهار نظر فرموده اند: من راضی به حصر وممنوعیت برای هیچکس. نیستم .

بی اختیار این شعر مرحوم لاهوتی بذهنم امد که;

حسین را کشته بود وخون بها میداد مشتی زر ببین کار یزید بی حیا زشت اختری بنگر

و همچنین یاد سروده زیبای ان شاعر عراقی در قصیده معروف حق من کجاست؟ افتادم.... که در ان حاکم و محکوم قاتل و مقتول و میرغصب همه بدنبال حق خود هستند.

راستی این چه وا نفسایی است که حتی باتجربه تر ین متخصصین نمی توانند تفاوت دوغ و دوشاب را تشخیص دهند.
زنگیان مست عربده کشان در جستجوی انچه حق خود میخوانند چنان نعره در سر کوی وبرزن میزنند .که محتسبان مغفول قافیه را باخته و بجای زنجیر کردن مستان کف بدهن به رفت و روب جارو کردن میدان برای انها پرداخته اند. تا جائیکه انگشتان در دهن ها چون چوب خشکیده و چشمها را یارای ماندن در حدقه ها نیست.
اقای احمدی نژاد و دوستان گرمابه حمامشان برخلاف همه قوانین ونصیحتها و اوامر امدند و بساط معرکه شعبده باز نمودند وگفتند. انچه که دروغ بود و نفی کردند انچه راست بود. جانیان کهریزک خون خواه مقتولان خود شدند. وبه گرسنگان در ارزوی لقمه نان زمان خود منت فراخی روزی نهادند بر مقدسات و خطوط قرمز نظام تاختند وانگاه ملت در را برعلیه برکسانی شوراندند که خون جگر خوردند وشلاق نامردی بر ابروی خود وخانواده شان تحمل کردند ولی بخاطر خیلی چیز هادم فروبستند
شاید تمام این رفتار ها را بتوان درچهارچوب عرف اخلاقی رایج انتخابات نادیده گرفت ولی من در تعجبم که نه صدایی بلند شد است و نه وا اسلامایی شنیده میشود. و نه کسی ممنوع المنبرشده نه حصر گردیده و نه ممنوع التصویر و یا ممنوع ال....... گردیده و نه سخنرانی بهم خورده ........... لذا فقط جهت استحضار بعضی عرض میکنم بزرگواران .عزیزان. کمک گرفتن از سلفگان اگر چه در اول شاید خوش اید ولی مواظب باشید اینان چون خون خورند خونخوار میگردند........سید