ده یادداشت/ یادداشت اول: اصلاح در برابر افساد
ده یادداشت در دفاع از اصلاحات
یادداشت اول: اصلاح در برابر افساد
شاید این قطعه از سخنان مقام معظم رهبری را بارها شنیده باشیم اما باز نگری در آن خالی از فیض نخواهد بود.
«بنده دعوای اصلاح طلب و اصولگرا را هم قبول ندارم؛ من این تقسیم بندی را غلط می دانم. نقطه ی مقابل اصولگرا، اصلاح طلب نیست؛ نقطه مقابل اصلاح طلب، اصولگرا نیست. نقطه ی مقابل اصولگرا، آدم بی اصول و لاابالی است؛ آدمی که به هیچ اصلی معتقد نیست؛ آدم هرهری مذهب است ... نقطه ی مقابل اصلاح طلبی، افساد است. بنده معتقد به اصولگرای اصلاح طلبم؛ اصول متین و متقنی که از مبانی معرفتی اسلام برخاسته، با اصلاح روش ها به صورت روزبه روز و نوبه نو.»
مقام معظم رهبری مدظله به خوبی در این متن نگرش دو قطبی شدن جامعه را تبیین میکند و همینطور نیز هست چرا که به قول حضرت امام اگر کسی بداند اصلح تر از او هست و همچنان بر بودن خودش در میدان اصرار بورزد آن فرد به جامعه ی مسلمین و به بیت المال خیانت کرده است چه آنکه فرد اصلح در گرایشی نا همگون قرار داشته باشد. پس این نوع دو قطبی شدن فضا اصلا مناسب نیست. پس آیا باید دودمان اصلاحات و اصولگرایی را برچید...؟؟
هرگز! همانطور که حضرت آقا در بیاناتشان فرمودند اصلاح در برابر افساد است. هر انسانی فارغ از رنگ و نژاد و ملیت اگر در سیستم اداری اطراف خود فساد ببیند اگر ردی از پولهای کثیف ببیند اگر ببیند فساد سیستماتیک فرم سازمان ها و ارگان ها را در برگرفته بر او تکلیف می شود بعنوان یک رفرمیست وارد عرصه شود و فرم های آلوده به فساد را از نو دچار تحول نماید و آن ها را اصلاح نماید.
بروز پدیده فساد در سیستم بروکراسی ایران بالاخص در دولت دهم بر کسی پوشیده نیست. پس نمی توان باور داشت در ایران کسی از رجل سیاسی با اصلاح طلبی مخالف باشد. اما آنچه باعث می شود گاها به مخالفت بر ایده اصلاح طلبی برخیزند مخالفت با برخی چهره ها و اعمال خاص است که از سوی مدعیان این جریان در طول سالهای گذشته به وقوع پیوسته.
پس با این دید اکثریت شخصیت هایی که نقدی به عملکرد ارگان یا سازمانی میبندند در واقع به طور غیر مستقیم کمر محکم میکنند و به عنوان یک اصلاح طلب اقدام به اصلاح وضع میکنند.
نوشته سین الف
