ده یادداشت / یادداشت دوم: دامنه ی اصلاح طلبی
ده یادداشت در دفاع از اصلاحات
یادداشت دوم : دامنه ی اصلاح طلبی
هرجایی که سخن از تغییر فرم (reformism) باشد قطعا نظرات مختلفی برای ایجاد فرم جایگزین داده خواهد شد. مخصوصا اگراین تغییر در مورد فراگیری مانند تغییرات فرم در سیسستم اداری یک کشور تاریخی مانند ایران باشد و هزاران چشم طمع به آن دوخته شده باشد. وقتی رفورمیسم در ایران مطرح میشود شامل طیف گسترده ای از افراد از حلقه های نزدیک به جریان های اقتدار گرا و محافظه کار تا قشر هایی از اصلاح طلبان میانه رو و همچنین برخی از نخبه های اصلاح طلب خارج از کشور تا حلقه های فشار بر جمهوری اسلامی مجاهدین خلق سلطنت طلبان و غیره نیز میگردد که هر کدام بنا به ذائقه خود میخواهند فرم جایگزین را در پروسه رفورمیسم در کشور به اجرا در آورند. و اینجاست که اگر قشر های معتقد به اصول و در گفتمان مقام معظم رهبری اصول گرایان اصلاح طلب کوتاهی نمایند هر جایی که امکانی برای برداشته شدن فرم فاسد و ایجاد فرم های اصلح تر ایجاد می شود با موج سواری اصلاح طلبان تند رو و قشر های ضد نظام تبدیل به یک بحران برای کشور میگردد.
تکلیف چیست؟ حال که پس از هزاران سال یک حکومت شیعی تشکیل شده و مدعی زمینه سازی برای حکومت منجی ادیان گشته بر همه ی آنانکه فساد را در سیستم اطراف خود میبینند تکلیف میگردد که دو کار را انجام دهند. نشان دادن التزام عملی خود به میثاق نامه ملی یعنی قانون اساسی و پایبندی به جمهوری اسلامی و تلاش جهت ارتقای آن و تعیین مرز های خود با آنانکه این اصول را نمی پذیرند.
وظیفه دوم عدم انحلال در حلقه های محافظه کار و حفظ هوشیاری سیاسی و روحیه منتقدی برای شکار همه ی آنانکه که خواسته یا ناخواسته در حال تضعیف مام میهن میگردند.
به این نمودار توجه کنید.
برای بزرگنمایی روی آن کلیک کنید
نوشته سین الف
